als je dromen hebt..

08.05 uur. ik stap in de trein en het is druk, doe mijn ipod aan en zet een droevig lied op. terwijl de trein door puft naar hillegom begin ik te denken. als ik word aangenomen op het mbo dans in haarlem en mijn lichaam het niet trekt moet ik misschien wel stoppen met latin dansen. dit nk wat er in maart a.s. aankomt kan dus wel mijn eerste en laatste nk zijn in mijn leven. opeens, uit het niks, kreeg ik een gevoel. een rot gevoel. alsof iemand mijn hart uit mijn borstkas trok en er op ging staan stampen en niemand zag het. iedereen in de trein negeerde het, ze deden alsof er niks was. tuurlijk werd mijn hart niet echt uit mijn lichaam weg gerukt maar zo voelde het wel voor mij, vreselijk. alsof ik in elkaar werd geslagen en iedereen gewoon toekeek en niks deed. mijn droom om voor mijn 21ste prof latin te zijn is misschien na dit jaar wel over en ik kan er gewoon niets aan doen. in de film save the last dance 2 geeft een danseres haar jaren lange droom op voor een nieuwe droom: een goede hiphopster worden. ik heb ook een tweede droom: dansdocent worden en een eigen dansschool starte om zo de danswereld te veranderen. ik hoop dat ik ze beide kan waar maken..